இப்படிக்கு........அன்பு!

 

வீசும் காற்றில் காற்றாய்
உன் உயிரின் சுவாசமாய்
நான் கலந்தால் என்ன ?

உதிர்ந்து விழும்
பறவையின் இறகாய்
உன் துயர்
நான் உதிர்த்தால் என்ன ?
பகலில் வெளிச்சமாய்
இரவில் குளிர்ச்சியாய்
உன் விழிகளில்
நான் உறைந்தால் என்ன ?

கொட்டும் மழையாய்
பாய்ந்தோடும் அருவியாய்
உன் தாகம்
நான் தீர்த்தால் என்ன ?

சுழன்றோடும் ஆறாய்
புரட்டிப்போடும் புயலாய்
உன் கண்ணீர்
நான் அழித்தால் என்ன ?

மின்னும் விண்மீன்களாய்,
தேய்பிறைக் காணாத நிலவாய்
உன் பரிசாய்
நான் வந்தால் என்ன ?

காய்ந்துக் கிடக்கும் பாலையில்,
கானல்நீரின் வேனலில்
சுனையாய் என் குருதி
உன் உயிர் காக்க
வழிந்தால் என்ன ?

சாய்ந்துக் கிடக்கும் இம்மரத்தில்
சலசலக்கும் இலைக்கூட்டத்தில்
பிரிந்து விழும் இலையாய்
உன் மடியில்
நான் வீழ்ந்தால் என்ன ?

இருளைக் கிழித்து
விளைக்கை ஏற்றிப் பின்
வானில் இருந்து
மறையும் விடிவெள்ளியாய்
நான் மறைந்தால் என்ன ?

காற்றில் வரும் சுவாசத்தில்
மழையில் வரும் குளிரினில்
விண்மீன்களின் கண் சிமிட்டலில்
தேவதைகள் தரும் வரங்களில்
என் அருவம் நீ கண்டால் என்ன ?

இயற்கையில் இயைந்து
இதயத்தில் நெகிழ்ந்து
இறைத்திட்ட அன்பை
விரிந்த இவ்வண்டத்தின்
ஒவ்வொரு துளியிலும்
நீ உணர்ந்தால் என்ன ?

இல்லாதுப் போனாலும்
இல்லாமல் இல்லை
காணாதுப் போனாலும்
காணாமல் இல்லை
அன்பில் கரைந்து
துயரம் மறந்து
என்றும் நிறைவாய்
நீ வாழ்ந்தால் என்ன ?