சில்லறைக் கணங்கள்

காற்றில் கலைந்த சொற்களை
நினைவில் செதுக்கியெடுத்து
விழியினின்று அகன்ற உருவை
இதயத்தினின்று தேடியெடுத்து
சிதைந்த கனவுகளை மீட்க
நான் நின்று கொண்டிருக்கிறேன் 
இந்தக் கடற்கரையோரம்
பல யுகங்களாய் - ஒரு
நங்கூரம் பாய்ச்சியக் கப்பல் போல
நீ வருவதாய்ச் சொன்ன திசைநோக்கி

கேள்வியின்றி நின்றக் கால்களை
ஆர்ப்பரிக்கும் கடலலைகள்
தின்று ஓய்ந்து 
பின்பு  என்பு நோக்கிப் பாய்கிறது 
அவை பொடிப்பொடியாகி சிப்பிக்களாய்
மணற் வெளியெங்கும் சிதறும் வேளையில்
அலைக்கடல் அவசரமாய் ஒரு சிப்பியில்
எழுதி வைக்கும் - திரைக்கடல் கடந்து
திரவியம் தேடித் திரும்பிவரும் உன்
கால்களில் மிதிபடுபவை சிப்பிகள் அல்ல
நொந்துபோன ஓர் உயிரின்
பயனற்ற
சில்லறைச் சிதறல்களேயென்று!