யாருமற்ற வேளையில்
நானுமற்று இருந்தேன்
கற்கள் தேவையில்லை
காயங்கள் போதும்
உதிர்ந்த தாழம்பூவில்
உதிராத மணம் போல
அன்போடிருக்கிறது மனம்
எத்தனை தந்தாலும்
குறையாமல்,
வேண்டும்போது வா
ஏந்திக்கொள்கிறேன்
உன் தாயாக!
நானுமற்று இருந்தேன்
கற்கள் தேவையில்லை
காயங்கள் போதும்
உதிர்ந்த தாழம்பூவில்
உதிராத மணம் போல
அன்போடிருக்கிறது மனம்
எத்தனை தந்தாலும்
குறையாமல்,
வேண்டும்போது வா
ஏந்திக்கொள்கிறேன்
உன் தாயாக!
No comments:
Post a Comment