சீனப்பயணம்-6

அப்படி இப்படி என்று ஒரு வாரத்தைக்கடத்தி, சனிக்கிழமை வேலைசெய்துக்கொண்டே ஓய்வெடுத்து (?!) ஞாயிறு முழுக்க கடைவீதியில் சுற்றினோம், பேரம் பேச இவர்களை அழைத்துச்செல்ல ஒரு கடையில் 250 சீன பணம் என்று ஒன்றைச் சொல்ல, இவர்கள் அதை 230 க்கு கேட்கலாமா அல்லது 200 க்கு கேட்கலாமா என்று கேட்க “50க்கு கேளு” என்றதும் அதிர்ச்சியடைந்தார்கள், “ஒத்துக்க மாட்டாங்க” என்க “நீ கேளு அப்படியே நான் சொல்றதையும் சொல்லு, இந்தியாவில் வந்து விழறது எல்லாம் சீனப்பொருள் தான், அதனால எனக்கு இதோட உண்மையான விலை தெரியும்ன்னு சொல்லு” என்றவுடன் அவர்கள் அப்படியே சீனமொழியில் மொழிப்பெயர்க்க, கடையில் இருந்த பெண்ணின் முகம் நொடியில் மாறிவிட்டது, அமைதியாய் நிற்க, “அவ்வளவு கம்மி பண்ண எப்படி?” என்று தொடங்கி 90 க்கு முடிந்தது! “அப்போ இதே விலைக்கு, இதே பொருள் எங்களுக்கும் இரண்டு வேண்டும்” என்று அவர்களும் ஆர்டர் செய்து கொண்டார்கள்! 

“எல்லா கடைகளிலும் நீங்களே ஒரு விலை சொல்லுங்க, நான் இதே ஊரில் பொறந்து வளர்ந்திருக்கேன், ஆனா இப்படி ஒரு பேரமும், இவ்வளவு குறைவா கிடைக்கும்ன்னு எனக்குத் தெரியவே தெரியாது” என்று ஆச்சரியப்பட, அடுத்தடுத்த கடைகளிலும் விலையை ஒவ்வொன்றுக்கும் குறைத்து திரும்பவும் மொத்தமாய் பில் போடும்போது இன்னமும் குறைக்க, அதிர்ச்சி ப்ளஸ் ஆச்சரியத்தோடு கடைவீதியுலா முடிந்தது, உடன் வந்தவர்களின் புண்ணியத்தில் காய்கறிகள் போட்டு ஒரு சாதம் சாப்பிட முடிந்தது!
இந்த நகரம் சீனாவில் மென்பொருள் நகரமென, அந்த இடத்தில் மிகுந்த செல்வந்தர்கள் வசிக்கும் இடம் என்று உலகில் உள்ள எல்லா உயர்ரக கார்களும் வரிசைக்கட்டி நின்றதை சுட்டிக்காட்டினார்கள்!

அப்படியே உலா வந்தால் கொஞ்ச தூரத்தில் சிதிலமடைந்த அரசாங்கம் கட்டிக்கொடுத்த குடியிருப்புகளைப் போல கொஞ்சம் சிதிலமடைந்த நிற்கும் நடுத்தர மக்களின் வீடுகளும் தீப்பெட்டிகளைப் போல அடுக்கமாய் அமைந்திருந்தது!
#சீனப்பயணம்6