வாழ்ந்திரு

மரணத்திற்கும்
வாழ்க்கைக்குமான
இடைவெளி
சில மணித்துளிகள்தான்
இந்த இரவின்
நீள்பொழுதில்
அந்த சில மணித்துளிகளின்
பல பக்கங்களை
நீயேன் என் குருதிக்கொண்டு
வரைகிறாய்
என்று யோசிக்கிறேன்
அலையலையாய்
எழும் நேசத்தையும்
பகிரத்தலைப்படும்
உணர்வுகளையும்
அங்குசம் கொண்டு
அடக்கி சிறைப்படுத்துகிறேன்
கட்டுண்ட படகாய்
எண்ணங்கள் தளும்ப
ஓர் ஆழ்ந்த தனிமைக்குள்
புதைந்துப்போகிறேன்
மௌனத்தின் வேர் அறிந்தவன்
என்று நீ ஆனந்தமாய்
பிரசங்கம் செய்ய
ஒரு வெற்றுப்பார்வையில்
உன்னை நிரப்பிக்கொண்டு
நீ எப்போதும் மதியாத
அந்த அன்புடன்
தொலைந்துப்போகிறேன்
அன்பே இனியாவது
முகமூடிகள் அகற்றி
நீ நீயாக #வாழ்ந்திரு!